domingo, 22 de marzo de 2015

MARTXOAREN 22A


URAREN NAZIOARTEKO EGUNA

DÍA MUNDIAL DEL AGUA

WATER WORLD DAY

ZAIN DEZAGUN URA!

        


            WATER

  PUDDLES SPLASH!
      WAVES CRASH!
      RIVERS RUN-
      WATER´S FUN!
                                                 Alcazar de los Reyes. Córdoba


BA AL ZENEKIEN ...

- 81 herrialde daukatela haien hiriburuak kostaldean
- oxigenoaren %70 ozeanotik datorrela
- ozeanoaren bolumenak 1348 km kubiko daukala
- itsas hondoan eskola bat dagoela


LOS PECES VAN A LA ESCUELA

HAY UN COLEGIO
EN EL FONDO DEL MAR,
Y ALLÍ LOS "BONITOS"
BAJAN A ESTUDIAR:

Y EL QUE MÁS ESCRIBE
ES EL CALAMAR,
Y EL QUE MENOS SABE
NO SABE LA "A"

A DAR LA LECCIÓN
"PEZ ESPADA" VA,
LLEVA SU PUNTERO
PARA SEÑALAR:


"CON OLAS Y BARCAS,
EL NORTE DEL MAR,
Y LIMITA AL ESTE
CON PLAYAS SIN PAR..."

Y DESPUÉS, MUY SERIOS,
TODOS A REZAR:
PUPITRE DE PERLAS,
BANCOS DE CORAL,
ENCERADO VERDE
Y TIZA DE SAL

MUCHOS PECECITOS
RÍEN AL SUMAR.
Y EL BUZO A LOS PECES
BAJABA A ASUSTAR,
CON SU CARA BLANCA
DENTRO DE UN CRISTAL.

                                         GLORIA FUERTES

CÓMO SE DIBUJA UN BUZO

PARA DIBUJAR UN BUZO...
SE HACE UN MUÑECO VESTIDO
QUE RESULTA DIVERTIDO.
ESPALDAS ANCHAS DE ATLETA
Y EN VEZ DE BOTAS ALETAS.
POR EL TRAJE QUE ES DE GOMA
SOLO LA CABEZA ASOMA:

NO ES PESCADOR, NO ES MARINO
- NO TIENE CAÑA NI BARCA -
¡ ES CAZADOR SUBMARINO!

GAFAS GRANDES DE CRISTAL
Y EL TUBO DE RESPIRAR;
BURBUJEA BURBUJEANTE
BAJO EL AGUA TAN CAMPANTE

AVANZA BAJO LA OLA
EN LA MANO UNA PISTOLA
VE JARDINES EN EL FONDO
Y CORALES EN LO HONDO,
VE PERLAS Y CALAMARES
EN EL FONDO DE LOS MARES.

AL BUZO, COMO OTRAS VECES,
LE RODEAN MUCHOS PECES,
SON DE COLORES BRILLANTES
Y DE FORMAS ELEGANTES.
¡UNA RAYA COMO UN RAYO
PASÓ VELOZ A SU LADO!

COMO ERA UN BUZO-POETA,
NO DISPARÓ LA ESCOPETA.

                                                     GLORIA FUERTES














EL ARROYO Y LA MONTAÑA

El arroyo era un niño de agua.
Su padre, Lago, y su madre, Lluvia, le criaron entre piedras, musgos y majuelos. El arroyo, como no tenía hermanos para jugar, se hizo amigo de la montaña pequeña, llena de caléndulas y perdices, y así eran felices.
Se divertían jugando a hacer fuentes y grutas, y a hacer crecer árboles y frutas.
La niña  crecía poco a poco, pero el niño arroyo pronto estaba hecho un hombre - o sea, un río-
Un día su madre Lluvia se puso a llorar, el niño arroyo también se puso a llorar y creció más.
Empezó a dar vueltas y vueltas alrededor de la montaña, tanto que por poco no la convierte en isla.
El niño río pidió a su padre Lago y a su madre Lluvia que le permitieran quedarse allí con su amiga la montaña.
 - No es posible, hijo; tú eres lo que eres, un río y no puedes ser laguna.
 - Yo no quiero ser laguna, lo que quiero es estar aquí, y lo que no quiero es ir a hacer el "Servicio del Mar" al mar, que ya tiene bastante agua.
 - ¡Pero río! - dijeron sus padres a dúo.
Aquella noche hubo un terremoto.
La montaña, asustada, se escondió abajo y el joven río se enroscó hacia arriba.
A la mañana siguiente....
El paisaje era imponente.
Había nacido un nuevo lago en la comarca, 
por el que asomaba la montaña feliz,
la punta de su nariz.
Y la amistad reinó entre ellos.

                                                                                               Gloria Fuertes





No hay comentarios:

Publicar un comentario